Tweestrijd in coronatijd

'Ik ben heel bang geweest om mijn moeder te besmetten. Ze heeft zware COPD en valt daardoor in een risicogroep. Lang heb ik getwijfeld om thuis te blijven van mijn werk of tijdelijk ergens anders te gaan logeren. Het was een moeilijke beslissing, maar in goed overleg met mijn collega’s en ouders heb ik er uiteindelijk voor gekozen om thuis te blijven slapen en te blijven werken. Mijn hulp was – en is nog steeds – ook daar hard nodig.

Tijdens de uitbraak op mijn werk heb ik mijn moeder voor de zekerheid een paar weken zo min mogelijk aangeraakt. Inmiddels is onze locatie ‘schoon’, dat geeft veel rust. Thuis gaan we weer met elkaar om zoals voor de corona-uitbraak. Maar nog steeds was ik mijn handen extra goed voordat ik mijn moeder help.'

Even appen

Manon gaat één dag in de week naar school en werkt daarnaast als verzorgende bij WelThuis Borchleen. De mantelzorg voor haar moeder doet ze samen met haar vader en tweelingzus Minou, die in de farmaceutische industrie werkt. 'Als ik een dagdienst heb, begin ik vroeg in de ochtend en helpt Minou thuis. Normaal bel of app ik overdag met mijn moeder om te vragen hoe het gaat, maar Minou werkt door de coronacrisis thuis. Het is een fijn idee dat er de hele dag iemand bij haar is. Zodra ik thuiskom en gedoucht ben, drinken we samen wat en bespreken we onze dag. Dan is het meestal tijd om te gaan koken en help ik mijn moeder daarna als ze ergens hulp bij nodig heeft.

Als ik een avonddienst heb, begin ik ’s middags en kan ik ’s ochtends boodschappen doen of ga ik ergens naartoe met mijn moeder. Voordat ze ziek werd, was mijn moeder heel zelfstandig en ging ze vaak alleen op pad. Dat gaat nu niet meer, dus heeft ze ons nodig als ze ergens naartoe wil. Dat heeft veel impact gehad op ons gezin.'

Pittige situatie

Inmiddels woont Manon weer thuis, maar toen ze drie jaar geleden uit huis ging, was de gezondheid van haar moeder nog goed. 'In drie jaar is mijn moeder snel achteruitgegaan. Pas toen ik weer thuis kwam wonen, merkte ik hoe haar ziekte het dagelijks leven beïnvloedde. Daar heb ik het best moeilijk mee gehad.

Onze thuissituatie is pittig. Gelukkig kunnen we goed met elkaar praten, want blijven communiceren is het allerbelangrijkste. Ook bij mijn collega’s kan ik mijn hart luchten. Om te ontspannen spreek ik graag met vriendinnen af. Gewoon even wat drinken en met elkaar kletsen. Maar soms is het ook fijn om mezelf even op te sluiten in mijn slaapkamer en een serie te kijken.'

Zo moeder, zo…

Dat Manon in de ouderenzorg terecht is gekomen is geen toeval. Haar grootste inspiratiebron is haar moeder. 'Mijn moeder werkte vroeger ook in de ouderenzorg. Dat ik naast de zorg voor mijn moeder ook voor anderen kan zorgen, vind ik heel fijn. Soms kan ik dingen die ik op mijn werk leer thuis toepassen. Dan probeer ik bijvoorbeeld of een oplossing voor benauwdheid bij een cliënt ook bij mijn moeder werkt.

Werken in de ouderenzorg is heel dankbaar. In deze tijd nog meer dan anders. Het maakt me gelukkig dat ik mensen kan helpen bij dingen die ze zelf niet meer kunnen.'