Najats hoogte- en dieptepunten van de coronacrisis

De dieptepunten van Najat

#1 Werken zonder kinderen

Aan het begin van de lockdown mochten er geen kinderen naar de opvang komen. Ook geen kinderen van ouders met vitale beroepen. Najat: "Dat was een hele rare situatie, want werken met de kinderen maakt mijn werk juist zo leuk. Dat was voor mij wel het grootste dieptepunt van de coronacrisis. Ik heb hun gezelschap en knuffels echt gemist."

#2 Aangepast werken

Ook de kinderopvang past de hygiënemaatregelen toe. 1,5 meter afstand houden en regelmatig handen ontsmetten. Najat vindt deze aangepaste manier van werken soms best lastig. "Ouders mogen hun kinderen niet meer naar binnen brengen, maar tot de poort. Daar pikken wij hen op, desinfecteren alle handen en brengen ze naar binnen. Daar gaan meteen de schoenen uit. Gelukkig hoeven we alleen afstand tot de ouders te houden en niet tot de kinderen. Dat is ook niet haalbaar, want af en toe willen ze gewoon een knuffel."

De hoogtepunten van Najat

#1 Verbondenheid met collega’s

In de beginperiode werkten Najat en haar collega’s het grootste deel van de tijd thuis. Een groot contrast met haar normale werkweek, maar het had ook een positieve kant. Najat: "Een paar keer per week was ik even op de locatie om schoon te maken en de dieren te voeren, maar de rest van de tijd werkten mijn collega’s en ik thuis. Dat was vreemd, maar zorgde ook weer voor verbondenheid met elkaar, omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zaten en elkaar er op afstand doorheen moesten slepen. Minimaal één keer per week Skypten we met het hele team. We deelden onze angsten en zorgen, maar konden ook met elkaar lachen. We hebben workshops en trainingen gevolgd en kregen huiswerk waar we met elkaar over konden bellen en appen. Die periode heeft onze band nog verder versterkt."

#2 Waardering van ouders

Gelukkig duurde het niet lang voordat Najat en haar collega’s weer contact zochten met ‘hun’ kinderen en ouders. Samen zochten ze manieren om iets extra’s voor hen te doen. "Toen we nog thuiswerkten, hebben mijn collega’s en ik ‘verrassingstasjes’ voor de kinderen gemaakt. Daarin zaten potloden, een klein cadeautje en ideeën voor spelletjes en activiteiten die we bij de kinderen thuis hebben gebracht. Daar hebben we heel veel leuke reacties van ouders op gekregen. Dat was hartverwarmend."

#3 Gelukkig in je werk

Een crisis als deze zorgt er ook voor dat je wat vaker stilstaat bij wat je hebt en waar je gelukkig van wordt. Zo ook bij Najat: "Toen we weer op locatie met de kinderen aan het werk konden, besefte ik extra goed hoeveel ik van mijn werk houd. Het zien opgroeien van de kinderen, het contact met de ouders die ons werk waarderen en mijn fijne collega’s en leidinggevende. Ze voelen als een tweede familie en ik ben onwijs dankbaar voor de kansen die ik krijg. In moeilijke tijden leer je je collega’s en werkgever pas echt kennen. Ik zou geen ander werk willen doen."