Stelling: "Ik voel me bezwaard om me ziek te melden"

Ik voel me bezwaard om me ziek te melden

“Ik ben eigenlijk bijna nooit ziek, maar een tijdje geleden moest ik me ziekmelden omdat ik koorts had. Dat vond ik heel vervelend, omdat ik weet hoe hard mijn collega’s werken om onze patiënten de beste zorg te geven. Sinds januari ondersteun ik als ‘buddy’ op de intensive care. Ook daar is goed te zien dat we de zorg voor (corona)patiënten echt samen doen. Iedereen in de zorgketen is belangrijk: van arts tot (gespecialiseerde) schoonmaker. Maar ik zie ook hoe heftig en pittig het is om al zo lang op de toppen van je kunnen te presteren. Ik hoop dat al mijn zorgcollega’s goed voor zichzelf blijven zorgen, zodat we niet instorten zodra de ergste druk voorbij is.”

“Binnen onze organisatie werken we met zelfsturende teams, wat simpel gezegd betekent dat mijn collega’s en ik er samen verantwoordelijk voor zijn dat het werk gedaan wordt. Zelf maak ik de roosters. Ik weet dus als eerste wanneer er gaten in het rooster vallen en hoe moeilijk het is om die op te vullen. Daardoor offer ik wel eens vrije dagen op om te gaan werken of ga ik tóch werken als ik niet fit ben. Pas als het echt niet meer gaat, meld ik me ziek. Maar ik ben vaak genoeg toch aan mijn dienst begonnen, totdat mijn collega’s me naar huis stuurden.

Ook bij collega’s merk ik dat ze het lastig vinden om zich ziek te melden, want zij weten ook hoe moeilijk het kan zijn om het rooster te vullen. De werkdruk is bij iedereen al hoog en we willen elkaar niet met extra werk opzadelen. Bovendien willen we onze cliënten altijd de beste zorg geven. We beseffen heel goed dat het voor hen het fijnst is als er een bekend gezicht staat in plaats van een invaller.”

Pas als het echt niet meer gaat, meld ik me ziek

“Toevallig heb ik kortgeleden op mijn werk verteld dat ik veel werkdruk ervaar en dat ik daarvoor ook bij de huisarts ben geweest. Die drukte me op het hart dat ik goed voor mezelf moet zorgen. Mijn collega’s reageerden gelukkig erg lief en een paar herkenden mijn gevoel heel goed. Ik meld me niet snel ziek. Nu ik zelf een stap terug moet doen, vind ik dat dan ook erg lastig.

Ik vind het al moeilijk om ‘nee’ te zeggen als er een dienst vrij komt die ingevuld moet worden, en nu moet ik zelfs een paar eigen diensten afgeven. Daardoor krijg ik het gevoel dat ik van mijn probleem het probleem van iemand anders maak. Dat ik nu een stap terug moet doen, vind ik lastig, maar het is nodig. Ik slaap slecht, vergeet de laatste tijd af en toe dingen en ben vaker geïrriteerd. Ik hoop dat ik collega’s in de zorg kan helpen door hier open over te zijn. Als ik niet goed voor mezelf zorg, kan ik ook mijn werk niet goed doen.”