Ondanks Jaaps ambitie om meer tijd te besteden aan fotografie was het niet zijn bedoeling om met vervroegd pensioen te gaan. ‘Eigenlijk heb ik het heel impulsief besloten. Via een rekenmodule ontdekte ik wat ik aan pensioen krijg zodra ik stop met werken. Eerder had ik me daar nooit mee beziggehouden. Het bedrag verraste me positief en vrij snel besloot ik: dan stop ik er mee. Toen ik zestig werd, zette dat me aan het denken. Het is een confronterende levensfase. Je weet nooit hoe lang je nog hebt. Bijna 40 jaar heb ik straks in de frontlinie gestaan: eerst bij de politie, daarna in de zorg. Altijd maar doorrammen. Het is mooi geweest.’
jong geleerd, oud gedaan
‘Dit is een confronterende levensfase’
Jaap Kroon (60) werkte 22 jaar als politieagent en bijna 15 jaar in de crisishulp en vindt het wel mooi geweest. In 2024 gaat hij met vervroegd pensioen. Niet om achter de geraniums te zitten, maar om zijn andere dromen na te jagen: reizen en fotograferen. Met collega Bibi Volger (26) deelt hij die ‘reishonger’; samen reisden ze in 2021 een maand door India. Ze gaan in gesprek over de nieuwe levensfase die Jaap te wachten staat: zijn pensioen.
Collega's in de zorg
Jaap (60) en Bibi (26)
Jaap begon bij de Hartekamp Groep als groepsbegeleider en werkte er in de jeugdpsychiatrie. Daarna keerde hij terug in de crisishulp, waar hij naar verwachting tot zijn pensioen zal blijven. In het laatste jaar van haar studie kwam Bibi bij de Hartekamp Groep werken. Eerst als medior begeleider, en sinds anderhalf jaar als trajectcoordinator. In die rol onderhoudt ze het contact met behandelaren, cliënten en medewerkers om de best mogelijke trajecten neer te zetten.
Iets omhanden hebben
Het verhaal van Jaap verrast Bibi. ‘Ik vind jou niet iemand die erg bezig is met zijn leeftijd’, legt Bibi uit. ‘Je reist veel, bent vaak onderweg om te fotograferen en werkt met jongere mensen. Ik denk niet dat er in de praktijk veel voor je verandert zodra je met pensioen bent. Nu ga je ook al weleens een maand op reis. Het is straks denk ik meer het idee dat je niet meer hóeft te werken. Dan heb je nog meer opties.’ ‘Ja’, bevestigt Jaap. ‘Het zal meer ruimte geven. Maar als ik niet zo’n passie als fotografie had gehad, zou ik nooit eerder stoppen met werken. Ik moet wel iets omhanden hebben. Sinds 2015 heb ik mijn eigen bedrijf en straks kan ik me daar helemaal op focussen.’
Toekomst in de zorg
Zodra Jaap in 2024 met vervroegd pensioen gaat, heeft hij 15 jaar in de crisiszorg gewerkt. Bibi kan zich een lange carrière in de zorg goed voorstellen. ‘Ik denk dat ik altijd in de zorg blijf werken. Maar ik wil me nog wel verder ontwikkelen. Misschien is een managementfunctie wel iets voor mij. Voordat ik hier kwam werken, heb ik in een restaurant gewerkt met mensen die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Dat zit ook nog altijd in mijn gedachten.’
Rond mijn 40ste hoef ik toch pas over mijn pensioen na te denken...?
Je pensioen ontvang je pas rond je AOW-leeftijd, dus dat duurt nog even. Dat betekent niet dat je tot die tijd niet met je pensioen bezig hoeft te zijn!
Lees meerMix van jong en oud
Tot het vervroegd pensioen van Jaap werken beide collega’s nog dagelijks samen. Werken in een team met collega’s van verschillende leeftijden blijkt een goede match. Jaap: ‘Wat mij betreft is het essentieel. Net als de verhouding tussen mannen en vrouwen. Het risico van ouder worden, is dat je vastroest in routines. Dan is het te gek als een jongere collega creatieve voorstellen doet. Ongeremd, bijna uit naïviteit.’ ‘Jouw senioriteit heb je ook nodig in een team’, vult Bibi aan. ‘Op momenten dat we vastlopen met een cliënt putten collega’s zoals Jaap uit hun ervaring. Hij heeft al zoveel cliënten gezien.’
Je hart volgen
Dat haar naaste collega met pensioen gaat, heeft Bibi wel aan het denken gezet. Nog niet zozeer over haar eigen pensioen, maar wel over haar toekomst. ‘Ik heb niet het gevoel dat ik nu al na moet denken over mijn pensioen. Maar wel over andere dingen, zoals een sabbatical – en welke invloed dat heeft op mijn inkomen. Of hoe ik naast mijn werk kan blijven reizen. Ik wil op latere leeftijd geen spijt hebben van reizen die ik had willen maken, maar niet heb gedaan.’ Jaap reageert instemmend op wat Bibi zegt. ‘Ik zeg best vaak tegen jonge collega’s dat ze nú moeten leven. Ze werken en werken maar. In mijn tijd bij de politie was ik soms wel een week van huis. Maar als ik nu terugdenk aan de te gekke dingen die ik meegemaakt, zijn dat niet die grote auto of twee-onder-een-kap-woning. Dan zijn het de momenten met mijn kinderen. Het is zo zonde om alleen maar te leven en werken voor geld.
'Als ik nu terugkijk op de dingen die ik heb meegemaakt, zijn dat niet die grote auto of twee-onder-een-kap-woning. Het zijn de momenten met mijn kinderen en kleinkinderen'
Dus wat ik je wil meegeven Bibi, is om vooral je hart te volgen. Je dromen na te jagen. Vijftien jaar geleden heb ik bewust voor de zorg gekozen. Als je iets doet wat je leuk vindt, maakt dat een wezenlijk verschil. Je werkt veel, dus leuk werk is een belangrijk onderdeel van je persoonlijk geluk. En reizen verrijkt je in zoveel opzichten. Het heeft mij geduldiger gemaakt, minder veroordelend, en met iedere reis besef je des te meer hoe bevoorrecht we zijn om in Nederland te wonen.’
Bibi: ‘Helemaal eens. Vorig jaar heb ik alleen door Myanmar gereisd. Ik had nog een maand ‘over’ en ben samen met Jaap naar India gegaan. Dingen die we daar in andere culturen zien, herken ik ook bij onze cliënten. Je ontwikkeling is voor een groot deel afhankelijk van het gezin waarin je wordt geboren. Reizen maakt je heel bewust van wat je hebt.’
