Genderacceptatie bij de politie en in de zorg

Toen je nog bij de politie werkte, heb je mede het initiatief genomen om Roze in Blauw op te richten. Een team dat bestaat uit ‘roze’ politiemensen en dat aanspreekpunt is voor de LHBT+ gemeenschap. Waarom vond jij het belangrijk dat dit politienetwerk er kwam?

'Toen ik nog bij de politie werkte, merkte ik dat veel mensen uit de pride-gemeenschap het lastig vonden en vinden om naar de politie te stappen als er iets met hen gebeurd is. Zeker als de reden van aangifte te maken heeft met hun geaardheid of genderidentiteit. Dit is natuurlijk ook iets heel persoonlijks. Door zelf zichtbaar te zijn als LHBT+ politieteam wilden we de drempel om melding of aangifte te doen verlagen.'

En is dat gelukt?

'Ja. Bijvoorbeeld door zichtbaar aanwezig te zijn op evenementen. En met een apart mailadres en telefoonnummer dat 24 uur per dag bereikbaar is. Ook social media speelt in die bereikbaarheid een belangrijke rol. Als politie wil je beschikbaar en betrouwbaar zijn. Zeker voor een kwetsbare doelgroep. Gelukkig is dat ook na mijn vertrek door de nieuwe generatie opgepakt. Bij alle politie-eenheden in Nederland is nu een Roze in Blauw netwerk. Mensen kunnen direct contact opnemen en krijgen dan ook iemand aan de lijn die zelf tot de pride-gemeenschap behoort. Dat nummer heeft intussen zijn succes bewezen; het wordt wekelijks meerdere keren gebeld.'

Hoe heb jij het ervaren om uit te komen voor wie je echt bent?

'Uit de kast komen was niet gemakkelijk in ons gezin. Ik heb de liefste ouders die ik me kan wensen, maar ze zijn ook traditioneel. Mijn moeder kon zich slecht voorstellen dat ik net zoveel van een vrouw kon houden als zij van mijn vader. Ze was ook bang voor de vooroordelen waarmee ik te maken zou krijgen. Je wilt toch dat je kind veilig is in de wereld. Dus mijn ouders hebben wat tijd nodig gehad om te wennen. Ook ouders hebben een 'coming out' nodig, zeg ik altijd maar.'

Zou de zichtbaarheid en acceptatie van de pride-gemeenschap in de zorgsector verbeterd kunnen worden?

'Dat denk ik wel. Ik ben een paar jaar geleden benaderd door een team longartsen. Zij wilden leren van mijn ervaring en ook zoiets als Roze in Blauw opstarten voor de zorg. Intussen hebben zij 'Roze in Wit' opgericht, een netwerk dat zich vooral richt op de acceptatie onder collega’s van de LHBT+ gemeenschap binnen zorgorganisaties en -instellingen. Ook voor patiënten is het fijn om te weten of een zorgmedewerker lid is van de LHBT+ gemeenschap. Als er dan heel subtiel een klein regenboogvlaggetje op tafel staat van de arts, praat dat toch even makkelijker.'

Heb je nog een tip voor mensen uit de pride-gemeenschap die in de zorg werken?

'Mijn belangrijkste tip is vooral om elkaar op te zoeken. Heel vaak denken mensen dat ze de enige zijn en dat kan best alleen aanvoelen. Maar als je collega’s leert kennen met dezelfde geaardheid dan kun je elkaar versterken.'

* LHBT is de afkorting voor lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders. Er is in de maatschappij steeds meer aandacht voor acceptatie van de LHBT-gemeenschap, zowel op straat als op de werkvloer.