Annerie helpt kinderen vooruit: ‘Elk kind verdient een eerlijke kans om gelukkig op te groeien’

Wat doe je als jeugdverpleegkundige?

‘Ik help kinderen en ouders bij de uitdagingen van het opgroeien. Dat doe ik bijvoorbeeld met gezondheidsonderzoeken bij kinderen in groep 7 van de basisschool en in klas 2 en 4 van de middelbare school. Ik kijk naar het totaalplaatje. Kinderen, ouders en leerkrachten vertellen in een vragenlijst hoe het gaat. Ik meet ook lengte en gewicht, maar ik vind het belangrijker dat een kind lekker in z’n vel zit. Met al deze informatie bepaal ik of extra hulp nodig is, zoals bij het eten, slapen of de thuissituatie. In groep 7 beantwoord ik ook anonieme vragen over de puberteit. Elk kind verdient een eerlijke kans om gezond en gelukkig op te groeien; ik ben blij dat ik daaraan kan bijdragen.’

Je hebt elke dinsdag een inloopspreekuur op een middelbare school. Waarom is dat belangrijk?   

‘Mijn team en ik hebben dit opgezet zodat we problemen eerder zien en sneller kunnen helpen. Het inloopspreekuur is een groot succes en daar ben ik trots op. Kinderen hebben uiteenlopende vragen: over gescheiden ouders, rouw, drugsgebruik of genderidentiteit. Naast de bekende puberproblemen zie ik ook nieuwe dingen, zoals vapen en alcoholgebruik. Het gaat ook vaak over social media. Die zorgen voor veel schermtijd, stress en onzekerheid. Maar ook over ouders met financiële zorgen. Ik heb niet overal verstand van, maar met luisteren en begrip tonen kom ik ver. En ik weet welke organisaties ik kan inschakelen voor meer hulp.’

Bij welke signalen trek je meteen aan de bel?

‘Kinderen die aangeven niet meer te willen leven, wil ik zo snel mogelijk zien. Sommigen krijgen al hulp, anderen spreken dat voor het eerst uit in een vragenlijst. Dat vind ik knap, want dat moet een enorme drempel zijn. Ik probeer een kind zo snel mogelijk de juiste hulp te bieden, maar de wachtlijsten in de ggz maken dat lastig. In de tussentijd mogen tieners mij altijd bellen of bij me aankloppen, maar het is verdrietig dat verdere hulp zo lang moet duren.’

Welke situaties in je werk blijven je bij?

‘Kinderen die ik vroeger als baby op het consultatiebureau zag, zie ik nu als tieners. Ik ken ook hun ouders en dat levert bijzondere momenten op. Tegen een meisje dat haar moeder was verloren, kon ik zeggen dat haar moeder ooit stralend van trots het consultatiebureau binnenkwam. Dat is heel waardevol. Het is ook mooi om een huilbaby als een gelukkige tiener terug te zien. De dankbaarheid van ouders na al die jaren geeft me zo’n boost. De halfjaarlijkse vaccinatierondes zijn de kers op de taart. Het is magisch om met collega’s op 1 dag 1.000 kinderen te beschermen.’ 

Hoe zorg je dat je zelf gezond en gelukkig blijft?

‘Ik heb 5 kinderen, dus het is altijd balanceren tussen werk en privé. Maar ik ben dankbaar voor wat ik heb: een fantastisch gezin, een dak boven mijn hoofd, een baan – en nog een leuke ook. De waardering die ik op mijn werk krijg, geeft me zoveel energie. Ik haal mijn geluk ook uit vrienden en sporten, zoals tennis. Als je positief in het leven staat, is de wereld om je heen ook positiever. Met mijn pensioen ben ik nog niet zo bezig. Ik vind het vooral belangrijk dat ik met plezier naar mijn werk ga en weer thuiskom.’