'Een van de jongens achterop de motor schreeuwde uit volle borst: 'Schumacher!''

Naast zijn werk als fysiotherapeut werkt Albert sinds 2007 bij een wel heel bijzonder initiatief. Met 2Wheels4Wings bezorgt hij kinderen, volwassen en ouderen met een ziekte of beperking de dag van hun leven.

'Het gedrag van mensen'

'Ik ben 23 jaar geleden begonnen als fysiotherapeut en merkte toen al snel dat ik niet zo’n technische fysio ben. Ik vond gedrag interessanter. Ik snapte ook niet dat twee mensen op hetzelfde moment een nieuwe knie konden krijgen, de één na drie weken weer kon lopen en de ander pas na zes weken. Dan moet er iets anders aan de hand zijn.

Dus ben ik me gaan focussen op het gedrag van mensen en heb ik me gespecialiseerd in psychosomatische therapie. Dat betekent dat ik mensen begeleid bij stress-gerelateerde klachten, angsten, stemmingsklachten en spanningsklachten.'

2Wheels4Wings

'In mijn vrije tijd ben ik voorzitter van de stichting 2Wheels4Wings. Daarmee organiseren we motortoertochten voor kinderen, volwassen en ouderen met een ziekte of beperking. Dat doen we sinds 2007.

Ik ben ooit begonnen in België, op een zomerkamp voor kinderen met een beperking. Voor dat kamp waren ‘motaars’ gevraagd en ik ben er toen met een vriend naar toe gereden. Drie uur heen, een half uurtje iemand achterop, en weer drie uur terug. Maar man, wat hadden wij een lol!'

Schumacher!

'We hadden allebei een jochie met Down achterop de motor en met toestemming van de begeleiders trokken we eens extra hard op. Een van de jongens achterop schreeuwde uit volle borst: ‘Schumacher!’. Dat was fantastisch joh! Ik was verkocht. Zoiets moeten we in Nederland toch ook hebben?

Dat bleek niet zo te zijn. Dus heb ik een jaar later twintig motorrijders benaderd om voor een tehuis in Beverwijk mee te rijden. Nou, dat grapje groeide uit tot een organisatie met zo’n tweehonderd vrijwilligers.'

VIP-gevoel

'We doen zo’n tien events per jaar. Waarbij we naar bejaardenhuizen gaan, naar zorginstellingen, maar ook naar gezinnen thuis. We zijn in de afgelopen jaren enorm geprofessionaliseerd. Zo hebben we inmiddels onze eigen verkeersregelaars, die voor de stoet rijden en het verkeer stilzetten op kruisingen.

Dat is uiteraard uit veiligheidsoverwegingen, maar het geeft ook echt een VIP-gevoel bij de mensen die met ons meerijden. En daar komt dan ook onze slogan vandaan: ‘Wij zorgen voor een dagje zonder zorgen’.'

'Dát is de energie die we losmaken'

'De meeste mensen voor wie wij een motorritje organiseren, kunnen zelf niet motorrijden. Dus geven wij ze dat mooie gevoel. Je ziet bij die mensen meteen dat ze hun eigen sores vergeten en op dat moment even totaal zorgeloos zijn.

Zo waren we een keer bij een bejaardenhuis en daar was een man van 89. Klein van postuur en lopend met hulp van twee verpleegsters. Aan het eind van de dag, toen we al verschillende ritjes hadden gedaan en nog één keer op pad gingen, vroegen we hem: ‘Zin om nog eens te gaan?’ Die lieve man stond op en liep – werkelijk waar – zonder begeleiding naar ons toe. Dát is exact de energie die we losmaken.'

Elke dag van toegevoegde waarde

'En ik krijg er ook bakken energie van. Ik heb al pret in de voorbereiding, het is zo gaaf om te doen. Ik kijk gewoon altijd naar mogelijkheden, beperkingen zie ik niet. Mogelijkheden bieden je de kans om dingen te doen. En als je dingen doet, bereik je meer. Mensen moeten zich ook realiseren dat werken in de zorg veel van je vergt, maar tegelijkertijd heel veel oplevert.

Je krijg altijd het gevoel dat je van toegevoegde waarde bent. Als je goed oplet, zie je dat elke dag weer. Kan een kleine glimlach zijn, of dat iemand zegt: ‘Wat je toen voor mij hebt gedaan, heeft me gigantisch geholpen.’ Daar doe je het voor. Dat is fantastisch.'