interview

'Alleen tijdens het kickboksen kwam mijn hoofd tot rust'

Hoe ga je om met de ene tegenslag na de andere? Jochen Böttcher (27) kreeg al jong te maken met verlies en ongeluk. Kickboksen gaf hem de uitlaatklep die hij zo hard nodig had. Nu werkt hij zelf als begeleider met jongeren die complexe gedragsproblemen hebben en wil hij kickboksen inzetten om hen te helpen. Jochen: 'Door actief bezig te zijn, dring je op een andere manier tot de jongeren door.'

'Als tiener was ik vaak in de sportschool te vinden. Ik hield ervan om te fitnessen en mezelf tot het uiterste te drijven. Tot een vriend me een keer meenam naar zijn kickboksles. Het gevoel om zo intensief bezig te zijn met jezelf verbeteren en maximaal presteren, sprak me aan. Toen de trainer me na een paar lessen vertelde dat ik talent had, besloot ik ermee door te gaan. Het telde ook mee dat kickboksen voor mij een goede uitlaatklep was om mijn emoties onder controle te krijgen.'

Tegenslag

'In de jaren daarvoor had ik namelijk al veel voor mijn kiezen gekregen. Toen ik 18 was, overleed mijn zus. Een paar jaar daarvoor was ook haar vriend al overleden. Ik dacht dat er niet veel tegenslagen meer bij konden. Totdat mijn moeder, met mijn neefje en nichtje in haar armen, van de trap viel. Ze liep een schedelbasisfractuur op en lag 1,5 maand in coma. Artsen dachten dat ze nooit meer kon lopen en praten.'

Tijdbom

'In die heftige periode veranderde ik in een tikkende tijdbom. Ik wist niet hoe ik met mijn emoties moest omgaan en zag niet meer wat de consequenties van mijn keuzes waren. Alleen tijdens het kickboksen kwam mijn hoofd tot rust. Ik leerde om te incasseren en kon beter omgaan met verdriet en boosheid. Het gaf me de motivatie om – ondanks alle tegenslagen – toch mijn best te doen op school. Gelukkig ging het met mijn moeder langzaam de goede kant op, en wist ze de verwachtingen van de artsen te overtreffen.'

Over Jochen

Jochen Böttcher

Jochen Böttcher (27) werkt bij behandelgroep Mr. Jonkerweg van Pluryn. Hier begeleidt hij jongeren met een licht verstandelijke beperking en complexe problemen. Tijdens zijn studie bewegingsagogiek aan de HAN volgde hij een minor Verslavingskunde en liep hij stage in de zorg.

In zijn vrije tijd is hij graag actief bezig en zit hij regelmatig op de tribune van zijn ‘thuisclub’ De Graafschap. Beeldmeester Films maakte een documentaire over Jochens leven en zijn passie voor kickboksen.

Jochen wil graag meer doen met kickboksen in de zorg. Heb je een leuk idee en wil je hier met Jochen over sparren? Neem dan contact met hem op.

Verbeteringen

'Omdat ik zo van sporten hield, besloot ik na de havo bewegingsagogiek te gaan studeren. Tijdens mijn opleiding merkte ik dat ik het ontzettend leuk vond om met jongeren te werken. Ik liep stage in probleemwijken in Den Bosch en Utrecht en werkte bij een dagbesteding voor verstandelijk gehandicapten. Hier probeerde ik soms om met de jongeren te kickboksen. Meestal zag ik na een paar lessen al kleine verbeteringen, zowel fysiek als mentaal.'

Je leert tijdens de lessen juist om onder druk helder te blijven nadenken en je niet te laten leiden door je emoties

Discipline

'Helaas heeft kickboksen niet bij iedereen een goede naam. De angst is dat jongeren de technieken verkeerd gaan inzetten. Ofwel: op straat het gevecht aangaan. Maar dat vooroordeel is onterecht. Je leert tijdens de lessen juist om onder druk helder te blijven nadenken en je niet te laten leiden door je emoties. Kickboksen is zoveel meer dan de sport alleen. Het geeft zelfvertrouwen als je ziet dat je beter wordt. Je houding verandert, je vormt minder snel een oordeel over anderen. Dat wil ik inzetten om jongeren te helpen.'

Trainen

'In mijn huidige baan bij Pluryn werk ik met jongeren met een lichte verstandelijke beperking en complexe gedragsproblemen. Voor hen kan kickboksen een middel zijn om hun doelen te behalen. Iemand die bij elk baantje wordt ontslagen omdat hij te laat komt, heeft discipline nodig. Iemand die snel zijn geduld verliest, kan leren zich beter te beheersen. Mijn doel is om samen met de persoonlijk begeleiders te kijken waarmee we jongeren kunnen helpen en daar specifiek op te gaan trainen.'