Wat doet een integraal begeleider?
‘Aan het begin van mijn dag haal ik de bewoners uit bed. Van ontbijt tot wassen; de dagelijkse behoeften. Daarna organiseer ik in de dagbestedingsruimte activiteiten voor de groep.’
ikzorg
‘De hele kleine stapjes in de ontwikkeling van bewoners maken m’n dag’
Geen zorgbaan is hetzelfde. Van huisarts tot sportcoach en van psychiater tot sociaal werker. Wat maken al die verschillende zorgprofessionals mee in hun werk? Wat maakt hun werk uniek en waar lopen ze tegenaan? Daar lees je over in de rubriek ‘Ik zorg’. Deze editie: Dave Smit (38), integraal begeleider van mensen met een beperking bij Middin, locatie Binnenklingen in Den Haag.
'De activiteiten geven kleur aan hun leven'
Wat voor activiteiten verzorg je?
‘Activiteiten als muziek maken, een zintuigprikkelende verhalenvertelling en zwemmen. In de toekomst willen we ook dingen buitenshuis organiseren: servetten vouwen in het hotel hier in de buurt of iets bakken bij de bakker, uiteraard onder onze begeleiding. De bewoners op deze locatie hebben een ernstige, meervoudige beperking. Het is belangrijk om ze op allerlei manieren te prikkelen. Dat geeft kleur aan hun leven en houdt ze alert, terwijl het tegelijk ontspannend voor ze is.’
Hoe gaat dat precies?
‘We werken volgens de LACCS-methode: lichamelijk welzijn, alertheid, contact, communicatie en een stimulerende tijdsbesteding. Op alle vijf die terreinen spannen we ons in. Want als een bewoner op één onderdeel een “storing” ervaart (wanneer het bijvoorbeeld niet goed lukt om contact te maken), loopt als het ware het hele systeem vast. Vooral dat contact leggen is een uitdaging in onze woongroep. Daarom heb ik mij in 2015 bijgeschoold tot contactclown.’
'Ik mag nooit harder huilen dan de familie'
Een rustige plek middenin de bossen, waar de vogels fluiten en af en toe muziek door de gangen klinkt. Verpleegkundig specialist Esther de Vet (37) werkt bij hospice Marianahof. Hoe levert zij de beste zorg aan mensen die binnenkort overlijden?
Lees meerWat doet een contactclown?
‘Een dag in de week verkleed ik me en maak ik me op als clown. In die hoedanigheid probeer ik contact te maken met mensen die die dag erg in zichzelf gekeerd zijn. Dat gebeurt wel vaker bij onze bewoners. Hun brein kan de snelle wereld niet aan die aan ze voorbijtrekt. Ze raken overprikkeld en schakelen uit. Met clownstechnieken maak ik weer contact. Een techniek is bijvoorbeeld om je mimiek extra aan te zetten, waar die make-up bij helpt. Je doet trouwens meestal niet zo druk als een circusclown, je begint vanuit rust. Ik stem mijn energie, mimiek en taal af op de cliënt. Ik gebruik ook andere technieken, zoals massages, aanrakingen en klankschalen. Zo help ik ook mijn collega’s en daar zijn onze cliënten weer bij gebaat. In de gehandicaptenzorg heeft iedereen haast, maar onze bewoners kunnen daar niet tegen en klappen dicht.’
Hoe komt het dat de gehandicaptenzorg je na aan het hart ligt?
‘Ik was veertien toen ik langs een dagbestedingsvoorziening liep voor mensen met een ernstige, meervoudige beperking. Er hing een bordje met “Je bent goed zoals je bent” erop geschreven. Door het raam zag ik gelukkige mensen die genoten van de zonneschijn en de gitaarmuziek. Ze waren inderdaad perfect zoals ze zijn, wat de buitenwereld ook mocht denken. Het raakte me omdat ik zelf veel gepest ben en niet werd geaccepteerd. Dit heeft mijn carrière gevormd.’
Welke momenten op een werkdag blijven je bij?
‘Ik zie soms hele kleine stapjes in de ontwikkeling van bewoners. Die maken m’n dag. Laatst lukte het een bewoner die moeite heeft met bewegen, om met een bal te spelen. Een ander deed voor het eerst zelfstandig koffiebonen in de maler. Je ziet hun ogen twinkelen van blijdschap. Ik focus me op die dagelijkse geluksmomentjes. Alleen zo houd je dit werk vol.’
